قلم در دست گرفتم و می نویسم
اما نمی دانم برای چه یا برای که
تنها می دانم دلی تنگ دارم که دیگر تاب شکستن ندارد
و نمی داند غصه هایش را بر کدامین کاغذ سفید هدیه کند که توان آن را داشته باشد
دل من کاغذی می خواهد از جنس بی نهایت که تک تک آوای غم خویش را بر آن بنوازد و هرگز به او نگویم
دل من
کاغذ تمام شد..........

نازنین